Ojciec Macedoni- Aleksander Wielki

W historii świata było pełno świetnych wodzów dowódców ale Aleksander Wielki góruje zdecydowanie nad pozostałymi...Był świetnym taktykiem. Jego ambicje sprawiły, że wywalczył wielką kupę terytorium.

Kto zamordował jego ojca?

W czym podobny był do Stalina, a czym do HItlera?

Oraz co sprawiło, że imperium upadło...Czyli jaki największy błąd swego życia popełnił Aleksander??

Zapraszam!

Aleksander Wielki przyszedł na świat w 356r. Oczywiście p.n.e.

Co ciekawe urodził się w dniu spłonięcia jednego z 7 cudów świata świątyni Artemidy w Efezie...

Ludzie szybko podłapali sytuację i skapnęli się, że ,,Hej przecież Artemida nie mogła ochronić swojej świątyni, gdyż zajmowała się wtedy opiekowaniem się rodzącej Aleksandra Olimpias. No i potem twierdzili, że gdyby nie czuwanie Artemidy Aleksander Nie był by taki Wielki...

Alek był synem Filipa II oraz Olimpias

Filip II, czyli król macedoni, no był na pewno Ambitny, bo wiecznie walczył, by zdobywać nowe terytoria, nowe kochanki no i nowych kochanków...Czemu wybrał Olimpias?

To proste! Była ona córką Króla, więc Filip zdobywając tę kobietę miał już pewne przywileje...

Sotyczył pełno bitew wywalczając tym kawał terytorium...

Wróćmy jednak do Aleksandra na razie jeszcze niewielkiego, bo w naszej opowieści dopiero się chłopaczyna urodził...

Przed narodzinami syna Filip miał śnić o zapieczętowanym sygnecie z lwem w brzuchu ciężarnej Olimpias, z kolei ona o uderzającym w jej łono piorunie.

Inna legenda mówiła o podglądaniu przez Filipa przez dziurkę od klucza Olimpias spółkującej z wężem, pod postacią którego kryło się bóstwo, prawdopodobnie Amon z Siwy. Olimpias znana była z hodowania węży.

Jednym z pierwszych opiekunów Alka był Leonidas, który był z pewnością surowy nie pozwalał na bezstresowe wychowywanie młodego...

Z kolei druga wychowawczyni to Lizymach. Kobieta sprawiła, że mały Aleksander zainteresował się Homerem...Aleksander chyba największym zainteresowaniem pałał właśnie do literatury greckiej.

Niezbędnym elementem wychowania każdego macedońskiego arystokraty były również nauka jazdy konnej i posługiwania się bronią, więc Alkowi wrażeń w młodym wieku zapewne niebrakowało...

Ja też w ramach rozrywki lubie sobie na strzelnicy postrzelać...

Aleksander miał dwójkę rodzeństwa siostrę i brata, mimo to od początku to właśnie Aleksandra wychowywano pod rządzenie i zarządzanie państwem. Dlaczego?? Gdyż jego starszy brat niewiedzieć czemu był lekko zakręcony umysłowo więc Filip postawił na młodszego Alka.

Chłopiec od małego pokazywał, że jest osobą ambitną, ciekawą świata, dojrzałą emocjonalnie i przekonaną o swojej wartości. Mimo wielkiej sprawności fizycznej lekceważył sport wolał naukę i sztukę...

Pewnego dnia pod nieobecność ojca Aleksander zwołał takie małe posiedzenie posłów, z którymi rozmawiał zamiast o bogactwa i innych cudownościach perskiego imperium wypytywał gości o sieć dróg i sprawy wojskowe, widać było w jego oczach błysk przywódcy i prawdziwego wodza!!

Jako 12 lub 8 latnie (tu naukowcy nie są zgodni) dziecko Aleksander miał ujarzmić wierzchowca, z którym nie radzili sobie najlepsi jeźdźcy. Zauważył, że koń boi się własnego cienia i wykorzystał tę informację do uspokojenia i ujeżdżenia zwierzęcia. Bucefał ,bo tak młody książę nazwał rumaka – towarzyszył Aleksandrowi i służył mu w bitwach przez wiele lat, sam władca zaś uznawał go za jednego ze swych najbliższych przyjaciół.

W 343/342 p.n.e. Filip załatwił...synowi świetnego nauczyciela, o którego zabiegało mnóstwo ludzi- Artstotelesa. Lecz co ciekawe o to by móc uczyć Aleksandra też zabiegali ludzi między innymi Isokrates.

Arystoteles uczył Aleksandra etyki, polityki, medycyny i greckiej literatury, być może także. Jako filozof pokazywał mu też jak stawiaćna swoim, podawać dobre argumenty oraz jak dyplomatycznie rozwiązywać spory...

Aleksander, bo swym nauczycielu odziedziczył...poglądy. Niczym Adolf Hitler stawiał swój naród ponad wszystko i traktował...nie żydów, a mieszkańców imperium perskiego jako takich podludzi. Jeszcze w jednej rzeczy był podobny do Hitlera.

Chciał wybudować silne imperium, a najlepiej zająć świat!!

W latach 342–340 p.n.e. Toczył walki z Ateńczykami oraz ich sojusznikami...W wieku 16 lat ojciec, który musiał na chwilkę opuścić kraj powiedział synowi, żeby ten wziął sprawy w swoje zdolne ręcę i chwilę zajął się państwem. Działania młodego regenta nadzorował i wspierał radą Antypater. fW tym czasie Aleksander odniósł swoje pierwsze zwycięstwo militarne – pokonał zbuntowane przeciw Macedonii trackie plemię Majdów. Zwyciężonych wypędził z ich stolicy, zasiedlił ją nowymi osadnikami i nazwał miasto Aleksandropolis. Potem wraz z Ojecem ruszył i podbił dzisiejszą Dobródżę, lecz wracając poniósł chłopak swą pierwszą porażkę. Stracił łupy z podboju dobródży i został ranny...

W 339r.p.n.e. stoczył bitwę pod Choreą. Filip narzucił Tebom ciężkie warunki pokoju, natomiast dla przygotowanych do długiej obrony Ateńczyków był znacznie łagodniejszy. Ostateczne negocjacje doprowadziły do pokoju...

Po tej bitwie czekało na niego jeszcze wiele kolejnych w tym np.. Zwyciężył z Illirami. W 337r.p.n.e. powołano związek Koryncki. Członkowie zgodzili się nie prowadzić wojen między sobą a wszelkie konflikty miała rozwiązywać rada z decydującym głosem króla macedonii.

Związek Koryncki- porozumienie grupy państw greckich, uczestników kongresu w Koryncie w 337 r. p.n.e., zwołanego po wojnie Macedonii z Atenami, Tebami i ich koalicjantami przez zwycięskiego władcę macedońskiego, Filipa II.

W tym samym jeszcze roku Alek miał zwątpienie w swoją władzę. Już chciał przekazać ją bratu, lecz ojeciec wysłał do nego swych doradców, którzy z nim wyjaśnili tę kwestie.

Do poważniejszego konfliktu między ojcem i synem doszło w 337 p.n.e. podczas kolejnego ślubu Filipa, tym razem z Kleopatrą, ale nie tą jego soistrą tylko bratanicą Attalosa, arystokraty macedońskiego, jednego z dowódców korpusu wysłanego do Azji Mniejszej Podczas wesela Attalos wzniósł toast, życząc Filipowi, by ze związku z Kleopatrą narodzili się przyszli królowie, czystej krwi Macedończycy. Obecny na przyjęciu Aleksander odczytał to jako obelgę wskazującą na obce pochodzenie jego matki Wywiązała się gwałtowna kłótnia, a w obronie Attalosa stanął mocno już pijany Filip, który swój gniew skierował na syna. Aleksander i Olimpias szybko opuścili Pellę, udając się do Epiru, skąd następca tronu trafił na dwór bliżej nieokreślonego w źródłach królestwa iliryjskiego. Wygnanie Aleksandra nie trwało długo, Filip pozwolił mu wkrótce powrócić do Macedonii, ale Olimpias pozostała na dworze swojego brata w Epirze.

No i w 336r. Już ten Filip II nie wyciągał, nie nadążał nad ilością żon swego syna i wkrótce skonał. Nie no nie tak to było. Zmarł, bo na ślubie swojego syna z kolejną został zadźgany, a co najśmieszniejsze przez własnego kochanka. Są też teorie, że Aleksander i jego matka zlecili zabójstwo... Na wieść o śmierci Filipa, i udziale Aleksandra w walce z Trakami na północy (wkrótce po objęciu przez niego władzy), zbuntowało się greckie miasto Teby (335 p.n.e.), młody król błyskawicznie je zdobył. Około sześciu tysięcy mieszkańców zostało wymordowanych, a 30 tysięcy sprzedano w niewolę. Miasto zrównano z ziemią. Aleksander udowodnił w ten sposób, że nie warto z nim zadzierać, no i tym samym pokazał siłę militarną swego państwa przez co zapobiegł buntowaniu się innych miast!!

Niedługo później zajął Anatolię oraz Egipt. Po bitwie w pobliżu Issos, macedoński władca przeszedł przez Fenicję i dotarł do jej największego miasta – położonego na przybrzeżnej wyspie Tyru, który nie otworzył przed nim swoich bram. Rozpoczęło się oblężenie, trwające aż osiem miesięcy. Przełom nastąpił, dopiero gdy na stronę Aleksandra przeszły walczące dotychczas po stronie Persji okręty z Fenicji i Cypru. Po zdobyciu miasta 8 tys. jego mieszkańców zostało zamordowanych, a 30 tys. sprzedano w niewolę.

Po tych wydarzeniach został królem całego ówczesnego Egiptu, lecz zanim to musiał zdobyć najważniejsze miejsca tamtego obszaru w tym miasta memfis. Po negocjacjach Mazakez, który wtedy sprawował tam władze poddał się bez walki praktycznie jak Francja w czasie IIWŚ. Oddał Aleksandrowi pałac i wypłacił ze skarbca sumę około 800 talentów. W świątyni Ptaha, w Memfis, kapłani prawdopodobnie wprowadzili Aleksandra na tron faraonów, nadając mu tytuł Króla Dolnego i Górnego Egiptu.

Po wygranej Aleksandra pod Gaugamelą zajął Babilon i zdobył skarbiec perski w Suzie zagarniając bajeczne skarby perskiego władcy.

Toczył potem walki w Baktrii i Sogdianie początkowo tubylcy stawiali opór lecz Ostatecznie podporządkował sobie te prowincje zawierając małżeństwo z Roksaną ale nie węgiel. Aleksander zdobywając terytoria perskie nabywał i poznawał tamtejsze obyczaje z którymi lekko się wiązał, co nie spodobało się jego arystokratom. oburzała ich też coraz większa rola Persów w otoczeniu macedońskiego króla. Ofiarą gniewu Aleksandra padł m.in. Parmenion, najważniejsza osoba w armii po Aleksandrze, a zarazem jego najwierniejszy przyjaciel, który został oskarżony o zdradę.

Aleksaner niczym Stalin doprowadzał do czystek na politykach, obawiając się zdrady...W tym oskarżając najbliższego przyjaciela...

Za następny cel Alek postawił sobie Indie! W wyprawie uczestniczyło już wtedy około 120 tysięcy ludzi – macedońskich, greckich i azjatyckich żołnierzy oraz kupców, tragarzy, niewolników, kurtyzan i żon. Żołnierze Alka nie byli totalnie przygotowani na taki klimat jak ulewy i ciężki opór stawiany przez przeciwnika. Zaczęli mordować. W pierwszym starciu wyszedł nasz bohater na plus, pokonał wojska indyjskiego księcia Porosa, który miał aż 200 słoni bojowych.

BYŁO TO JUŻ OSTATNIE WIELKIE NICZYM SAM ALEKSANDER ZWYCIĘSTWO!!!

W Indiach Północnych Aleksander wywarl ogromne wrażenie na Hindusach, którzy przez pewien czas zaczęli czcić go jak bóstwo.

No i to była już końcówka, gdyż dalszego marszu Alkowi żołnierze odmówili. Byli już mokrzy, zmęczeni ciągłą walką i głodni. Aleksander postanowił, że wraz z armią zawrócą na zachód. No ale uzależniony od ekspancji Aleksander w drodze powrotnej napadł miato Mallów w 325r.p.n.e. by zachęcić żołnierzy do szturmu sam rzucił się na przeciwników, lecz mało brakowało by ten kopnął wtedy w kalendarz...

Strzałą oberwał w lewe płuco, co spowodowało pogorszenie stanu dzisiejszego bohatera. Maszerując z Indii do Persji ruszył z częścią sił przez pustynną Gedrozję. Marsz zakończył się śmiercią tysięcy ludzi z braku wody i jedzenia. W 324 poślubił 3 kobiety, może chciał sobie odreagować ciągłymi podbojami, a że miał u płci przeciwnej powodzenie tak sobie pomyślał ,,No kurde tylko brać”.

Stan Aleksandra oraz jego imperium się pogarszał. Aleksander od paru lat był strasznie zdesperowany a według niektórych źródeł tracił już dużo wcześniej kontakt z rzeczywistością. Stał się też Alkoholikiem co z pewnością przyczyniło się do jego śmierci.

Po kilkunastu dniach choroby Aleksander zmarł. Nie można wykluczyć, że został otruty przez obawiających się kolejnej fali czystek dowódców jego armii (trucizna wlana do wina). Kilka miesięcy po jego śmierci Roksana urodziła mu syna Aleksandra IV.

Inne teorie mówią, że przyczyną śmierci Aleksandra mogło być niezamierzone przedawkowanie stosowanej wówczas jako lek białej ciemiężycy, która w mniejszych dawkach działa jako lekarstwo, lecz w większych zabija.

W 2018 roku opublikowana została jeszcze inna hipoteza, wg której Aleksander cierpiał na zespół Guillaina-Barrégo, schorzenie autoimmunologiczne, wskutek którego pod koniec życia doznał całkowitego paraliżu, który w połączeniu ze skrajnie spłyconym i spowolnionym oddechem i zanikiem reakcji na bodźce uznany mógł zostać przez starożytnych, nie dysponujących dokładniejszymi metodami, za objaw śmierci.

Największym błędem jego życia było to, że nie wyznaczył następcy dla kwitnącego imperium. Nie udało mu się znaleźć następcy, mimo, że miał, tak dużo kochanek. Niewiarygodne!